Ebeveynden Enerjisel Olarak Ayrışmak

Koçluk seanslarında ilk olarak geçmişin hikayesine bakarız. Çünkü bugün olanlar bize geçmişe dair çok şey anlatır. Geçmişte ilk ilişkimizi yaşadığımız annemizle olan ilişkimizde olanlara bakarız. Bu ilişkide yaşananlar, yaşanamayanlar bugün yaşanan ilişki konularının bilgisini bize verir. Ebeveynden enerjisel olarak ayrışma konusu temel konulardan biridir.  Geçmişte takılı kaldığımız enerji hem bugünü hem de geleceği etkiler. Annemiz (bize annelik yapan kişi) hayatta olsun ya da olmasın ondan aldığımız enerji bizim alanımızda varlığını korur.

Ebeveynden duygusal ayrışmak mesafeyle de ilgili değildir. Aynı binada oturup ayrışmış olabiliriz. Ya da yurtdışında yaşayıp ayrışmamış olabiliriz. Kaç yaşımızda olursak olalım ayrışmamışsak bu enerji döngüsü devam eder.

Bir bebek 0-3 yaşına kadar annesi ihtiyaçlarını karşıladığı için annesini kontrol ettiğini sanır. Ağladığında annesi gelir, ilgi gösterir. Acıktığında karnı doyurulur, altı değiştirilir. 3 yaşından sonra anne bebek arasında ruhsal olarak ayrışma başlar.  Bu ayrışma sağlıklı olmadığında ilerleyen yaşlarda ilişki sorunları olur. Ayrışma çocuğun anneyle bir olma halinin sona ermesidir.

Annesinden ayrışmamış insan karşısındakini kontrol etmeye çalışır. Kontrol edemediğinde öfkelenir, kavga çıkarır. Bazı insanlar vardır her gittiği yerde bir sorun, bir gerilim yaşarlar. Herkes onlara haksızlık eder, insanlar kötüdür. Dillerinde hep diğerlerine karşı şikayet, eleştiri cümleleri vardır. Bu insanlar yaşları büyük olsa da annesinden ayrışamamış insanlardır.

Ayrışmamış kişiler istedikleri anında olsun isterler. Birileri sınır koyduğunda, hayır dediğinde konu uzar, karşısındakini ikna etmeye çalışır, kendi duygusuna çekmeye çalışır. Etrafındakiler onun gibi düşünsün, onun gibi hissetsin isterler. Günlerce o konuda içinde duygusal olarak gerilim yaşar.

Ayrışmamış kişiler, eleştiriye tahammül edemezler. Biri bir konuda çok ısrar ediyorsa( ya da bu ısrar eden kişi bizsek)  ayrışmamış olunduğunu anlayabiliriz.

Ayrışmamış kişiler başkalarıyla yakın ilişki kurmakta zorlanır. Yalnızlığın temel problemlerinden biri ayrışmamış olmaktır. ( yakın ilişkilerinde de kötü duyguları atma sıkça görülür. Çünkü kendi beyin yapılarına uygun kişilerle eşleşirler ve eşlerinde de benzer örüntü vardır. ) Bazen de kişi bu çatışmayı yaşamamak için kişi kendini yalnızlaştırır. Yalnızlıktan, partner bulamamaktan şikayet eder ama bu senaryoyu kendisi seçer. Bunun nedeni ya geçmişte yaşadığı zorlayan ilişki modelleri, hayal kırıklığıdır. Ya da sürekli kendisine benzer kişiler alanına geldiği için, doğru insanı bulamıyorum, bana göre biri yok inancıdır/ söylemleridir. Her durumda kişi yalnızlığı kendisi seçer bilinçsiz olarak.

Ayrışmamış kişiler yakın oldukları kişilere içlerindeki kötü duyguları atmak isterler. Diyelim acı çekiyorsa, üzülüyorsa yakınındaki kişi de acı çeksin, üzülsün ister. Ya da yakınındaki kişi ona acı çektirsin, üzsün ister. Acı çekmek, üzülmek için ya kendi sorun çıkarır ya da karşısındakini manipüle ederek buna zemin hazırlar. (kişi bunu bilinçli olarak değil bilinçsizce yapar) Örneğin çevrenizde sürekli kavga eden ama ayrılmayan çiftler vardır. İlişkileri gerilim üzerine kuruludur. Ruhsal yapıları buna yatkın olduğu için onlara normal gelir.

Ebeveynimizden ruhsal olarak ayrışamadığımız da onlarla yaşadığımız sahneleri kendimize yaşatırız. Örneğin annemizi genel de kaygılı olarak gördüysek biz de hayatımızı hep kaygıyla yaşarız kötü bir şey olacak beklentisi vardır içimizde. Zihnimizde genelde kötü senaryolar baskın olduğu için bunları karşımızda görürüz. Başka bir örnek; biz bebekken ailemiz iflas ettiyse, annemiz maddi sıkıntılar yaşadıysa ve bu dönemde duygusal olarak değersizlik, yetersizlik yaşadıysa yetişkinlik hayatımızda benzer senaryoları kendimize yaşatabiliriz. ( kendi hayatınızda var olan baskın olumsuz duygulara, sorunlara bu açıdan bakabilirsiniz.)

Biz ayrışmış olduğumuzu nasıl hissederiz?

Ebeveynimizden sağlıklı ayrışmışsak bizden farklı düşünen insanların yanında rahat hissederiz. İstediğimiz bir konu da hayır denildiğinde ya da sınır koyulduğunda duygusal olarak kötü etkilenmeyiz, üzülmeyiz, öfkelenmeyiz.

Ebeveynden ayrışmak neden önemli?

Ayrışmamış insanlar diğerleri tarafından kolay yönetilir, manipüle edilir. Ayrışmış kişiler ayrışmamış kişileri sosyal hayatta yönetir, maddi manevi kullanabilir, kandırabilir.

Ayrışmak için ne yapmalı?

İlerleyen yaşlarda ayrışma kişinin kendi çabasıyla, bilinçli olarak isteğiyle olur. Bunun için kişisel gelişim çalışmaları, terapi desteği alarak kişi bu konuda gelişim gösterebilir.

Kendi üzerinde bilinçli olarak çalıştıkça hayatında düzelmeler, somut gelişmeler olmaya başlar. Önemli olan sabırla yola devam etmektir.

Çünkü bugün yaşadığımız sorunun kökleri yıllarca tekrar ederek oluştu. Bu nedenle değişim için kendimize karşı şefkatle anlayışla yaklaşarak ilerlemeliyiz.

Umarım yazım faydalı olmuştur.

Esra Gündüz

Mayıs 2025

( Yazı içeriğinde psikolog Nuri Şap paylaşımından alıntı yapılmıştır.)

Yorumlar