Duygusal güvenliğini korumak için başkalarını memnun etme alışkanlığın ya da zorunluluğun oluşmuş olabilir. Aslında hayır demek isterken evet diyorsan, derinlerde hayır dersem suçlanırım korkusu vardır içinde.

Kendini öncelik yapmak suçluluk hissini açığa çıkarır. 
Böyle yaptığında, başkalarını memnun etme, başkalarının onayını alma çabası içinde olduğunda,  kendin olamazsın.  Sahte, yapmacık oluyorsun. Ve bu durum beden diline, konuşmana, davranışlarına, yaydığın enerjiye yansır. Benzer benzeri çeker ve yakın çevrende de böyle insanlar olur.

Diğer insanların rahat hissetmesinden, nasıl hissettiğinden biz sorumlu değiliz.

Başkalarını memnun etme çabası çok yorucudur ki kişi memnun olmayı kendi iç dünyasında seçer ya da seçmez. Biz o istemediği sürece kimseyi memnun edemeyiz. Taşıma suyla değirmen dönmez demiş atalarımız!

Ne yazık ki küçük yaşlarda, sevilmek, kabul edilmek için diğerlerinin onayına ihtiyacımız olduğunu öğrendik. Yıllar geçtikçe zamanla, bu hayatta kalma zorunluluğu haline geldi.

Diğerleriyle olmak için kendini yok saymak bir hayatta kalma mekanizmasına dönüşmüş.

Şuan yetişkin halimizle o kadar o kadar çok sevilmek istiyoruz ki bu alışkanlığı bırakmak zor geliyor.  Kendimiz olmak için kendimize izin veremiyoruz. Kimliğimizi yalnız kalmamak için kaybediyoruz. Kendimizi büktüğümüz için suçluluk hissediyoruz, derinlerde acı çekiyoruz.

Bunu yapmazsak ağır bir bedel ödemekten korkuyoruz çoğumuz. Diğerleriyle çatışmaktan korkuyoruz ve günün sonunda yalnız kalmaktan. Tamamen kendin olarak ortaya çıkamazsan nasıl gerçek hissedebilirsin ki!

Beğenilme, kabul edilme, sevilme ihtiyacı hayatta kalma çabasıyla ilgili.

Bu durumun farkında olursun ama değişim çok korkutucu gelir.

Çünkü yıllardır alıştığın bu sahtelik seni hayatta tutmuştur. Bu durum sana tanıdıktır ve tanıdık olan güven de verir.

Aman canım herkes böyle der içinde bir ses.

Hem gerçek arkadaşlık mı var? gerçek dostluk mu kaldı?

Sen hayır demek istediklerine evet dedikçe daha çok kendinden uzaklaşırsın.

Kalabalıklar içinde yalnız hissedersin.

Kendimizi seçmediğimiz hiç bir ilişki sahtedir ve bizi tatmin etmez.

Bir süre öyleymiş gibi idare edebilirsin ama sonunda biter.

Bu durumdan çıkmak için en temel konu kendini sevmektir. Çünkü kendini seven insan kendini önceler, kendine değer verir, kendi zamanına ve enerjisine saygı duyar, özgün benliğini onurlandırır. Zamanı, emeği, öz kaynakları kıymetlidir.

İlişkileriniz genelde böyleyse, sevgi bağı kurmak kendinizi kaybetmek, başkalarını memnun etmek demekse, bu gerçek sevgi değil, alışveriştir.

Bu seçim kolay olmasa da mümkündür. Korkularınızla yüzleşmeniz gerekir.

Bu yıllar boyunca oluşturduğunuz sahte benliğin dağılması demektir.

Eskiyi yıkmadan yeniyi oluşturmak mümkün değildir.

Gerçekten içinizden geldiği gibi hayır demek istediklerinize hayır dedikçe çevrenizdeki insan sayısı zamanla azalır.

Bundan sonra sürüye uymazsınız, suçlanırsınız, dışlanırsınız, eleştirilirsiniz bir süre ama buna değer. Çünkü gerçek kendinizi tanımak için bu yolculuk zorunludur.

Gerektiğinde insanlara hayır diyebilmek hayatının kontrolünü eline almaktır.

Ve bu süreci geçirdikten sonra hayatınıza sizin gibi kendini tanıyan, bu yoldan geçmiş, kendisi gibi olan insanlar girer. Daha kaliteli, sağlıklı, samimi, gerçek ilişkiler kurabilirsiniz.

Sahte bir cam parçasını bırakıp içinizdeki elmas parçayı bulma yolculuğudur bu.

Çok değerlidir, kutsaldır. Gerekli bedelleri ödemeye emek vermeye değerdir.

Umarım bunları duymaya ihtiyacı olan tüm kızkardeşlerime bu yazım ulaşır.

Sevgimle.

Esra Gündüz

Eylül 2025 - Şişli

Yorumlar